Στη διασταύρωση του ΚΑΠΗ, παίρνουμε το δρόμο που κατηφορίζει. Στην πρώτη διασταύρωση που συναντάμε, βρίσκεται το μεγάλο πηγάδι. Εκεί στη μεγάλη γούρνα έπλεναν τα ρούχα τους οι γυναίκες, όταν δεν υπήρχε δίκτυο νερού στο χωριό. Διαγώνια και απέναντι είναι το παλαιό ελαιοτριβείο Παπακωνσταντίνου, όπου στην αλάνα θα δείτε τις πέτρες με τις οποίες έτριβαν τις ελιές για την παραγωγή του λαδιού.

Κατηφορίζοντας στο δρόμο ακόμη περισσότερο, φθάνουμε στη μεγάλη βρύση. Πηγή όπου μέχρι πριν λίγα χρόνια προμηθεύονταν πόσιμο νερό όλα τα γύρω χωριά. Τα τελευταία χρόνια η ποιότητα του νερού δεν είναι καλή, καθώς η κακή διαχείριση των αγροτικών φαρμάκων μόλυνε την περιοχή. Οι αγρότες σταματούσαν με τα ζώα τους για να ξεδιψάσουν στη γούρνα που υπάρχει στα δεξιά. Παλαιότερα υπήρχε και σκεπαστό τμήμα. Σήμερα η πηγή έχει επενδυθεί με πέτρα, προσφορά του συντοπίτη μας Αριστείδη Δρίτσα. Οι παλαιότεροι ίσως θυμούνται ακόμη τα γαϊδουράκια με τις βαρέλες να ανεβοκατεβαίνουν το δρόμο.

Ανηφορίζοντας για το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία συναντούμε την μεγάλη ανηφοριά.
Παλαιότερα, ο δρόμος ήταν δύσκολος και με στροφές.

Φθάνοντας στο προαύλιο της εκκλησίας, η θέα του χωριού θα σε αποζημιώσει για την ώρα που σπατάλησες να έρθεις μέχρι εδώ. Το τοπίο γύρω εναλλάσσεται ανάμεσα σε όρη και χαράδρες, όπου βρίσκεται και η μεγάλη σπηλιά. Τα απόκρημνα βράχια προκαλούν δέος και θαυμασμό για τη φύση, αλλά και για αυτόν που σμίλεψε αυτό το τοπίο. Η διαδρομή δεν διαρκεί πάνω από μία ώρα. Είναι προσβάσιμη και με αυτοκίνητο. Αν είναι καλοκαίρι, φροντίστε να έχετε νερό μαζί σας. Προσοχή χρειάζεται τις κυνηγετικές περιόδους, καθώς είναι πολλοί οι Αθηναίοι κυνηγοί που επισκέπτονται την περιοχή. Μέχρι τον Προφήτη Ηλία ο δρόμος είναι τσιμεντοστρωμένος.